حسين بن على بن حسن بن حسن بن امام حسن مجتبى(عليه السلام) در حوالى سال 143 هجرى در مدينه به دنيا آمد. پدربزرگ او با نام حسن مثلث (حسن سوم) معروف بود تا با حسن مثّنى (حسن دوّم)، پدر حسن مثلث خلط نگردد. بنابر برخى روايات، پيامبر اسلام و ائمه اطهار درباره شهادت حسين فخّى پيشگويى كرده بودند. شهيد فخ در دوران هادى عباسى در سال 169 هجرى قيام كرد و سخت گيرى هاى فرماندار مدينه بر علويان زمينه ساز شروع قيام بود. در ايام حج عده اى از علويان با شعار «اُحد اُحد» كه شعار تمام علويان قيام كننده بود، وقت نماز صبح به مسجد پيامبر وارد شده و حسين بن على با پيراهن و عمامه سفيد، با بيعت از ياران خود بر عمل به كتاب و سنّت و دعوت به الرضا من آل محمد، مدينه را تسخير نمود و شروع به بيعت عمومى كرد در حديثى در اصول كافى آمده است كه حسين بن على ـ رهبر قيام ـ امام موسى كاظم(عليه السلام) را به بيعت دعوت كرد و امام فرمود: «اى پسر عمو، چيزى بر من تكليف نكن... زيرا ممكن است چيزى بگويم كه مايل به گفتن آن نيستم...». بنابراين حسين بن على ـ شهيد فخ ـ وى را رها كرده و خداحافظى كرد. امام نيز فرمود: «اى پسرعمو تو كشته خواهى شد... برخى مردم در ظاهر مؤمنند و در باطن مشرك... انّا لله و انّا اليه راجعون...». شهيد فخّ با پيروزى در مدينه در بيست و چهارم ذى القعده سال 169 هجرى راهى مكه شد. سران عباسى كه براى اداى فريضه حج آمده بودند، از اداى فريضه دست شسته و راهى ميدان كارزار شدند.جنگ در منطقه فخّ ـ نزديك مكّه ـ بين دو گروه درگرفت و تمام ياران حسين بن على بن حسن مثلث در هشتم ذى حجه سال 169 هجرى به شهادت رسيدند. ابدان آنها رها شده و سرها از بدن جدا گشت و بسيارى از علويان در اين قيام به شهادت رسيدند. از امام جواد(عليه السلام) منقول است كه «بعد از واقعه كربلا، واقعه اى دلخراشتر از شهداى فخّ براى ما اهل بيت نبود». حسين بن على شهيد فخ در سن 26سالگى بدون آن كه از او فرزندى باقى مانده باشد، به شهادت رسيد ولى برخى ياران او به اطراف متوارى شده و ادريس بن عبدالله به مغرب رفته و حكومت ادارسه را تشكيل داد و يحيى بن عبدالله به ديلم فرار كرد و در آن جا قيام كرد، كه در بحث حكومت هاى زيديه به اين دو فرد خواهيم پرداخت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: